Het begint met het zoeken naar objecten die sporen van de tijd bevatten. Het zijn vaak huiselijke dingen of industriële materialen.

Er vindt destructie plaats, namelijk het dissecteren van deze objecten.

Ik haal verschillende dingen tegelijkertijd uit elkaar, leg alles op een rijtje en stel het opnieuw samen tot een eigen geheel.

In die constructies kom je meestal een ander element tegen, namelijk oud fotomateriaal.

De fotos die ik zorgvuldig selecteer bavatten een herinnering, een verleden, een houvast.

Op de fotos kijk je naar personages, huizen of landschappen die duidelijk leesbaar zijn en een universeel karakter hebben.

Wanneer de constructies de ruimte innemen, ga ik op zoek naar esthetiek en balans tussen de constructies in verhouding tot de ruimte, ze worden deel van een groter geheel.

Ze vormen één groot verhaal die verbonden wordt door persoonlijke dingen.